Gematigd

De ocelot (of Leopardus pardalis) is een middelgrote kattensoort die voorkomt in dichtbegroeide gebieden van het zuiden van de Verenigde Staten en Midden- en Zuid-Amerika. De ocelot is stevig gebouwd en heeft ronde oren en een ronde neus. De vacht heeft luipaardachtige patronen met oranje en zwarte rozetten en vlekken die strepen vormen op het lichaam en in het gezicht. Ocelotten zijn 55 tot 100 cm lang, waarbij de staart nog eens 40 tot 50 cm extra lengte geeft. De schofthoogte is 30 tot 45 cm.

De coyote (of Canis latrans) is een hondachtige die in de afwisselende omgevingen van Noord- en Midden-Amerika leeft. De kleur van de vacht varieert van roodachtig bruin tot roodachtig grijs, afhankelijk van de tijd van het jaar en de geografische locatie, met meestal een iets blekere keel en buik. Coyotes hebben een slanke bouw, met grote, puntige oren en een smalle, puntige snuit. De mannetjes en vrouwtjes zien er hetzelfde uit, alleen zijn de mannetjes groter en zwaarder. Ze hebben een kop-romplengte van 73 tot 94 cm en een staart van 26 tot 35 cm.

Het dikhoornschaap (of Ovis canadensis) is een wilde schapensoort die voorkomt in de bergen, graslanden en woestijnen van Canada, de Verenigde Staten en Mexico. Het dier heeft een vaalgrijze tot donkerbruine vacht en geelbruine hoorns. Er bestaan verschillende ondersoorten en populaties van dikhoornschapen, die qua kleur, bouw en grootte kunnen variëren afhankelijk van de omgeving waarin ze leven. Het dikhoornschaap is seksueel dimorf. De mannetjes zijn zwaarder dan de vrouwtjes en ze hebben veel dikkere en gekruldere hoorns.

De rode flamingo (of Phoenicopterus ruber), ook wel Caraïbische flamingo of Cubaanse flamingo genaamd, is een grote waadvogel die voorkomt op de slikken, kustlagunes en andere wetlandgebieden aan de kust van het zuiden van de Verenigde Staten, Midden-Amerika en het Caraïbisch gebied. Het is een filtervoeder die met zijn kenmerkende snavel modder omwoelt en zich voedt met ongewervelden en zaden. Het verendek van de vogel is lichtroze, met donkerdere oranjeroze tinten op de nek en slagpennen.

De manoel (of Otocolobus manul), ook wel bekend als de pallaskat, is een kleine, wilde katachtige die voorkomt in Centraal- en Oost-Azië, met een leefgebied dat wordt omzoomd door de Kaukasus in het westen en de Himalaya in het zuiden. De dieren vallen vooral op door hun dikke, lange vacht, die ze een mollig, knuffelachtig uiterlijk geeft. De vacht is grijs met beige tot roestrode tinten en hier en daar donkere strepen. De kop is klein en rond, met kleine, driehoekige oren.

De Sussexkip is een van de vele soorten tamme kippen (Gallus domesticus). Het ras is vernoemd naar de regio waar hij vandaan komt: Sussex, aan de zuidoostkust van Engeland. Sussexkippen vormen een middelgroot ras met een robuuste bouw en een brede rug. Hun nek- en staartveren zijn donkerder dan de rest van het lichaam (vaak zwart) en het verendek kan wit, grijs, bleekbruin, rood of bruin van kleur zijn. Meestal is de kop getooid met een kam en lellen onder de snavel. Sussexkippen zijn seksueel dimorf. De hanen hebben een grotere kam, langere lellen en langere staartveren dan hennen.

De gewone Amerikaanse ezel (Equus africanus asinus) is een gedomesticeerde versie van de Noord-Amerikaanse ezel. Noord-Amerikaanse ezels worden niet geclassificeerd op basis van hun stamboom, maar op basis van hun grootte om vast te stellen om welk type (dus niet om welk ras) het gaat. Dat heeft te maken met de uiteenlopende genetische variaties van hun voorouders, die vanaf de vijftiende eeuw vanuit alle hoeken van de Oude naar de Nieuwe Wereld werden geïmporteerd. De gewone Amerikaanse ezel heeft een schofthoogte van 1,2 tot 1,4 meter en weegt tussen de 180 en 227 kg.

De Schotse hooglander (of Bos taurus) is een runderras uit de hooglanden van Schotland, zoals de naam al verraadt. Schotse hooglanders staan vooral bekend om hun unieke, lange haardos. De vacht bestaat uit een krullende dekvacht, die de dieren beschermt tegen de elementen, en een donzige ondervacht, die ze warm houdt. De meeste Schotse hooglanders hebben een roestrode vacht, maar sommige exemplaren zijn blond, bruin of zwart. Op het voorhoofd bevindt zich een karakteristieke 'richel' met twee lange, gehoekte hoorns.

De Hill Radnor (of Ovis aries) is een schapenras uit het Verenigd Koninkrijk dat te vinden is in Wales en England. Zijn naam verwijst naar zijn afkomst: het heuvellandschap van het historische Welshe graafschap Radnorshire en het omliggende gebied. Waarschijnlijk is het ras ontwikkeld uit andere lokale soorten in deze streek. In 1911 werd het officieel erkend als een apart schapenras. Hill Radnors zijn winterharde schapen met brede lichamen en dikke, gebroken witte wol. De poten en het gezicht zijn bruin tot bleekbruin en vrij van wol, met een witte snuit.

De Tamworth (of Sus domesticus) is een Engels varkensras. Het is niet bekend waar en wanneer het ras zijn oorsprong heeft, maar vermoedelijk liggen zijn wortels in de buurt van Tamworth, een stad in Engeland, van de 19e eeuw. Het ras is ontwikkeld met behulp van wilde zwijnen, waardoor de Tamworth een sterk, stevig varken is geworden. Tamworthvarkens hebben een kenmerkende rode vacht, zonder markeringen. Ze hebben een gespierd, lang lijf en relatief lange poten.