Planet Zoo: Console Edition

De flamingo (of Phoenicopterus roseus) is een forse trekvogel met een groot verspreidingsgebied in Europa, het Midden-Oosten, Azië en Afrika. Hij leeft in de lagunes en op de wadden van landen met een gematigd of warm klimaat. Met zijn snavel wroet hij in de modder en filtert er algen, ongewervelde dieren en zaadjes uit.

De goliathkikker (of Conraua goliath) is een extreem grote soort die voorkomt in de Afrikaanse regenwouden van Kameroen en Equatoriaal-Guinea, met name in de snelstromende riviertjes en beekjes. Hij is groen tot donkerbruin van kleur, heeft een lichter achterlijf, grote gele ogen en soms ook kleine, richelvormige bulten op de huid. Mannetjes zijn groter dan vrouwtjes. Ze wegen tussen de 0,6 en 3 kg en zijn 17 tot 30 cm lang. De soort wordt bedreigd door overbejaging voor voedsel, trofeeën en dierenhandel.

De goliathvogelspin (of Theraphosa blondi) is een extreem grote vogelspin die voorkomt in de tropische regenwouden en moerassen van Suriname, Guyana, Frans-Guyana, Brazilië en Venezuela. Hij is geelbruin van kleur, heeft roodbruine haren, een groot achterlijf met een groot, rond borststuk, dikke, gesegmenteerde poten en verlengde pedipalpen (monddelen). Het vrouwtje is groter dan het mannetje en beide geslachten hebben duidelijk zichtbare extremiteiten aan het eind van hun achterlijf die 'spintepels' worden genoemd. Hiermee maken ze hun webben.

De goliathkever (of Goliathus goliatus) is een grote insectensoort die voorkomt op de savannes en in de regenwouden van Centraal-Afrika. De mannetjes en vrouwtjes verschillen in uiterlijk en grootte. De mannetjes zijn groter, tussen de 60 en 100 mm, hebben een donkerbruin achterlijf, een bruin borststuk met witte strepen, zwarte poten en een witte kop met een Y-vormige hoorn. De vrouwtjes hebben kortere, dunnere strepen op het borststuk, zijn kleiner (tussen de 50 en 80 mm) en hebben geen hoorn.

De gouden pijlgifkikker (of Phyllobates terribilis) is een soort pijlgifkikker die van nature alleen voorkomt in de regenwouden van de Pacifische kust van Colombia. Hoewel ze 'gouden' kikkers worden genoemd, komen ze ook voor in het mintgroen, geel en oranje. Alle varianten zijn gemiddeld 50 tot 55 mm lang en hebben een extreem giftige huid die ze gebruiken als verdedigingsmechanisme tegen roofdieren. Hun felle kleuren zijn een waarschuwingssignaal voor potentiële gevaren.

Het gilamonster (of Heloderma suspectum) is een grote giftige hagedissensoort die voorkomt in de droge streken van het zuiden van de VS en Noord-Mexico. Hij heeft oranje en zwarte schubben in een strepen- en netvormig patroon. Hij is 51 tot 60 cm lang en weegt tussen de 350 en 700 g. Het gilamonster kan heel goed ruiken en maakt daar gebruik van tijdens het jagen. Ze proeven vaak de lucht door hun tong uit te steken. De soort wordt bijna bedreigd, omdat mensen ze vaak doden uit angst. Ze zijn echter te langzaam om een serieuze bedreiging te vormen voor mensen.

De Ghanese tijgerslak (of Achatina achatina) is een grote slakkensoort die voorkomt in de bossen van West-Afrika, met name in Sierra Leone, Liberia, Ivoorkust, Ghana en Nigeria. Ze hebben een grijs lichaam en een kegelvormig huisje dat geel, oranje of geelbruin is met zwarte strepen. Dit opvallende patroon is de inspiratie voor zijn naam. De soort is hermafrodiet: ze hebben zowel vrouwelijke als mannelijke geslachtsorganen. Daarom zijn er geen duidelijke mannetjes en vrouwtjes.

De Arizonaschorpioen (of Hadrurus arizonensis) is een grote spinachtige van de orde Schorpioenen. Hij komt voor in de woestijnen in het zuiden van de VS en Mexico. Dit roofdier ligt graag in hinderlaag. Gewoonlijk is hij geel, geelbruin of lichtgroen met donkerdere plekken op zijn rug. De schorpioen graaft zich in het zand in of verstopt zich onder stenen om insecten en kleine gewervelde dieren aan te vallen met zijn gifstekel. De prooi raakt hierdoor verlamd zodat de schorpioen hem kan grijpen met zijn kaken. Als de schorpioen volgroeid is, is hij tussen de 10 en 18 cm lang.

De gravende reuzenkakkerlak (Macropanesthia rhinoceros) is een groot insect dat voorkomt in het struweel en de droge wouden van Noord-Australië. Ze zijn ongeveer 8 cm lang, wegen 30 g en zijn donkerrood-bruin van kleur. Ze worden zo genoemd omdat ze holen graven in het zand tot wel 1 meter diep. Ze zijn populaire huisdieren, omdat ze gemakkelijk te verzorgen zijn en het niet erg vinden als je ze oppakt.

De Australische bruine slang (of Pseudonaja textilis) is een giftige reptielensoort die in Australië en Nieuw-Guinea leeft. Hij geeft de voorkeur aan droge gebieden en is daarom te vinden in grasland, struweel en dun begroeide bossen. De slangen zijn licht tot donkerbruin van kleur, hebben vaak een lichtere onderkant en kunnen iets donkerdere spikkels hebben op hun schubben ter camouflage. Australische bruine slangen zijn gemiddeld 1,5 tot 2 m lang. De soort staat bekend om zijn verdedigende houding.