Planet Zoo: Console Edition

Het gewone stekelvarken (of Hystrix cristata) is een grote knaagdierensoort die voorkomt op de halfwoestijnen, savannen en berggebieden van Centraal- en Noord-Afrika, en Italië. De ruwe, harde vacht van het dier is donkerbruin tot zwart en het meest kenmerkende eraan zijn de zwart-witte stekels die vanaf het midden van de nek over de rug en zijkanten tot aan het eind van de staart groeien. Deze stekels worden opgezet als het stekelvarken zich bedreigd voelt en zijn erg scherp. Het gewone stekelvarken heeft een stompe, ronde snuit, kleine oogjes en ronde oren.

De addax (of Addax nasomaculatus) is een antilopesoort die voorkomt in afgelegen gebieden van de Sahara. Van oudsher kwam deze soort door heel Noord-Afrika voor, maar nu zijn ze alleen in gebieden in Niger en Tsjaad te vinden. De addax is crèmekleurig, wit of zandkleurig, met bruine markeringen op het gezicht en de snuit. Beide seksen hebben donkere, gedraaide horens, waardoor ze soms ook schroefhoornantilope worden genoemd. De addax kan tussen de 1,2 en 1,3 m lang worden.

De kapucijnluiaard (of Bradypus variegatus) is een in bomen levend zoogdier dat voorkomt in de regenwouden van Midden- en Zuid-Amerika. De kleur van de vacht is bleekgrijs tot bruin, de voorpoten zijn lang en slungelig en langer dan de achterpoten, en het dier heeft een korte, rudimentaire staart. Deze luiaardsoort heeft drie lange klauwen aan beide voor- en achterpoten. De klauwen aan de voorpoten zijn aanmerkelijk langer. De kapucijnluiaard heeft een ronde kop met onopvallende oren en donkerbruine markeringen die schuin van de ogen naar de zijkant van de kop lopen.

De withandgibbon (of Hylobates lar), ook wel lar genoemd, is een primaat die voorkomt in de regenwouden van Indonesië, Laos, Maleisië, Myanmar en Thailand. De vacht van deze diersoort kan variëren van donkerbruin tot roodachtig, bleekbruin of crèmekleurig. Het gezicht van de gibbon is zwart met een duidelijke witte haarkrans eromheen. De handen en voeten zijn ook wit. De mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar met een kop-romplengte van 42 tot 59 cm en een gewicht van 4 tot 7,6 kg.

De fossa (of Cryptoprocta ferox) is een groot zoogdier dat voorkomt in de bossen op de eilanden van Madagaskar. Het dier behoort tot de familie van madagaskarcivetkatten, waarvan de fossa de grootste soort is. De fossa leeft voornamelijk in bomen en heeft een lang, gestroomlijnd, katachtig lijf met een staart die ongeveer net zo lang is als het lichaam. De vacht is egaal bleekbruin. De fossa heeft ronde oren, een ronde neus en gele, katachtige ogen.

Het penseelzwijn (of Potamochoerus porcus) is een klein lid van de varkensfamilie dat voorkomt in en nabij de rivieren, meren en moerassen van West- en Midden-Afrika. Het dier heeft een opvallende rode vacht over zijn hele lichaam, en het gezicht, de poten, de staart en de oren zijn zwart. Boven op de oren zit een zwart-witte pluim. Over de rug loopt een pluizige, witte streep haar. Hun gelaatstrekken zijn omkranst door een dunne streep wit haar. Het zijn seksueel dimorfe dieren, waarbij de mannetjes over het algemeen groter en zwaarder zijn dan de vrouwtjes.

De Indische varaan (of Varanus salvator) is een groot reptiel dat voorkomt in de regenwouden, moerassen en mangrovebossen van de meeste warmere gebieden van Zuidoost-Azië en het Indiase subcontinent. Het is een donkergroen tot zwart gekleurd dier, met bleekbruine en gele netvormige markeringen over het hele lichaam. Op de staart vormen deze netpatronen vaak strepen. De Indische varaan is seksueel dimorf, waarbij de mannetjes groter zijn dan de vrouwtjes. Mannelijke Indische varanen zijn 1,5 tot 2 m lang en wegen tussen de 5 en 50 kg, met een gemiddelde van 20 kg.

De koninginnenpage (of Papilio machaon) is een vlinder die voorkomt in de gematigde regio's, bossen en zelfs op de toendra's van Europa, Azië en Noord-Amerika. De vlinder heeft lichtgele vleugels met een grijszwart patroon op de voorvleugels en blauwzwarte accenten en rode oogvlekken op de achtervleugels. Aan de achtervleugels zit ook een langwerpig, zwart gekleurd aanhangsel dat vleugelstaart of -slip wordt genoemd. Vroeger werd als Nederlandse naam ook wel zwaluwstaart gebruikt. Er is geen verschil in uiterlijk tussen de mannetjes en de vrouwtjes.

De monarchvlinder (of Danaus plexippus) is een vlinder die wereldwijd veel voorkomt, maar die het meest gezien wordt in Noord- en Zuid-Amerika. Monarchvlinders hebben een spanwijdte van 8,9 tot 10,2 cm en wegen ongeveer 0,5 gram. De vleugels zijn oranjerood met duidelijke zwarte lijnen en dikke zwarte randen met witte stippen. De poten en voelsprieten zijn zwart en het lichaam is zwart met witte stippen. De rups van de monarchvlinder heeft een gedrongen lijf met gele, zwarte en witte strepen.

De blauwe morpho (of Morpho menelaus) is een vlindersoort die voorkomt in de tropische graslanden en bossen van Midden- en Zuid-Amerika. Hij heeft felblauwe en -turquoise vleugels met zwarte randen en witte stippen. De structuur van de schubben op de vleugels zorgt voor het kenmerkende, iriserende effect. De onderkant van de vleugels is bruin en bevat meerdere oogvlekken. De mannetjes van de blauwe morpho zijn kleiner en hun vleugels zijn feller blauw en hebben dunnere randen dan die van de vrouwtjes. De gemiddelde spanwijdte van de blauwe morpho is 12 cm.